ufukta yabancılaşmış kuyular,
zamansız öfkenin matemi var.
neresinden tutsan…
neresinden gitsen yolun
bilinmez menfi geleceği sarar
öyle bir zamanıdır ki dönemin
öyle yazılmıştır ki hanesine föyün
öyle bir mekanıdır ki ‘küresel köy’ün
bu ne menem hâlidir zuhurun?
neresinden baksan gözün yanar;
neresine dokunsan elin kanar.
Eylül 2012 / İstanbul